Rozporządzenie nr 561/2006, 165/2014 oraz umowa AETR określa prawidłową procedurę korzystania z trybu OUT. Oznacza on, że samochód porusza się poza zakresem stosowania przepisów. Tym samym kierujący nie jest zobowiązany do przestrzegania ograniczeń czasu jazdy oraz odpoczynków. Tryb OUT można włączyć także w trakcie jazdy. Ustawodawcy postanowili wyłączyć spod przepisów
- Jak długo należy przechowywać ewidencję czasu pracy pracownika? Czy są w tym zakresie jakieś regulacje? – pyta czytelnik. Karta ewidencji czasu pracy obejmuje informacje o pracy w poszczególnych dobach, w tym w niedziele i święta, w porze nocnej, w godzinach nadliczbowych oraz w dni wolne wynikające z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, dyżurach, urlopach, zwolnieniach od pracy oraz innych usprawiedliwionych i nieusprawiedliwionych nieobecnościach. W stosunku do pracowników młodocianych zakład musi uwzględniać w ewidencji również czas ich pracy przy pracach wzbronionych młodocianym, których wykonywanie jest dozwolone w celu odbycia przez nich przygotowania zawodowego. Do ewidencji dołącza się wnioski pracowników o udzielenie czasu wolnego za nadgodziny. Należy przyjąć, że ewidencja powinna być przechowywana przez trzy lata. Wynika to pośrednio z art. 291 § 1 kodeksu pracy, zgodnie z którym roszczenia ze stosunku pracy ulegają przedawnieniu z upływem trzech lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Celem zaś prowadzenia ewidencji czasu pracy jest prawidłowe ustalenie wynagrodzenia pracownika i innych świadczeń związanych z pracą (art. 149 § 1 Na taki okres jej przechowywania wskazuje także art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (tekst jedn. DzU z 2012 r., poz. 1155 ze zm.). Jest to jedyna regulacja odnosząca się wprost do przechowywania ewidencji, ale dotyczy bezpośrednio tylko pracowników zatrudnionych na stanowiskach kierowców. Okres trzech lat należy w tym wypadku liczyć od końca okresu rozliczeniowego czasu pracy, który obejmuje taki rejestr. Ewidencja nie jest dokumentacją wchodzącą do akt osobowych pracownika ani dokumentacji płacowej. Tylko w przypadku tych dokumentów obowiązuje 50-letni okres przechowywania, liczony od: - momentu ustania zatrudnienia – w przypadku akt osobowych lub - dnia wytworzenia – dla dokumentacji płacowej.Ewidencję reguluje Kodeks pracy i Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców. Zgodnie z art. 25 ww. Ustawy o czasie pracy kierowców: Pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy kierowców w formie: 1) zapisów na wykresówkach; 2) wydruków danych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego; 3) plików pobranych z karty kierowcy i
Ewidencja czasu pracy kierowców, jako sposób na optymalizację kosztów pracowniczych. Obowiązek prowadzenia ewidencji czasu pracy kierowcy dotyczy wszystkich pracowników, bez względu na podstawę prawną nawiązania stosunku pracy (umowa o pracę, mianowanie, powołanie czy wybór). Powstaje zatem pytanie, co jest ewidencją kierowcy wykonującego przewozy pojazdem powyżej 3,5 tony DMC, na które odpowiada art. 25 ustawy o czasie pracy kierowców: „I. Pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy kierowców w formie: Zapisów na wykresówkach, Wydruków danych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego, Plików pobranych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego, Innych dokumentów potwierdzających czas pracy i rodzaj wykonywanej czynności, lub, Rejestrów opracowanych na podstawie dokumentów, o których mowa w pkt 1–4. II. Ewidencję czasu pracy, o której mowa w ust. 1, pracodawca: Udostępnia kierowcy na jego wniosek, Przechowuje przez okres 3 lat po zakończeniu okresu nią objętego.” no images were found Forma ewidencji czasu pracy Powyższa regulacja pozwala, aby to przewoźnik wybrał dokładną formę, w jakiej będzie prowadził ewidencję kierowcy. Najmniej czasochłonnym sposobem wydaje się zatem przechowywanie przez okres 3 lat tzw. danych źródłowych (wykresówek, danych z kart kierowców/pamięci tachografu, zaświadczeń „o dniach wolnych”). Wskazana możliwość, pomimo że prawidłowa, nie jest zalecana przez specjalistów. Należy pamiętać, iż zgodnie z rozporządzeniem MPIPS, pracodawca zakłada i prowadzi odrębnie dla każdego pracownika kartę ewidencji czasu pracy obejmującą pracę w poszczególnych dobach roboczych, w tym w niedziele i święta, w porze nocnej, w godzinach nadliczbowych oraz w dni wolne od pracy wynikające z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, a także: Dyżury, Urlopy, Zwolnienia od pracy, Inne usprawiedliwione i nieusprawiedliwione nieobecności w pracy. Ustawa o Czasie Pracy Kierowców daje również możliwość nie ewidencjonowania czasu pracy dla pracowników objętych zadaniowym systemem czasu pracy oraz otrzymujących ryczałt za godziny nadliczbowe lub ryczałt za porę nocną, jednak niesie to za sobą pewne niebezpieczeństwa. Pomimo, że przewoźnik zatrudniający kierowców może prowadzić ewidencję przechowując jedynie dane źródłowe, nie sposób pominąć korzyści, jakie daje „pełna” ewidencja czasu pracy, o której mowa w rozporządzeniu MPIPS. Należą do nich: Przechowywanie danych źródłowych przez okres 1 roku, Oddawanie nadgodzin 1-1, Wykorzystanie korzyści wynikających z dłuższego okresu rozliczeniowego, Uelastycznienie czasu pracy poprzez zastosowanie korzystnego planu pracy, Brak obowiązku przechowywania „zaświadczeń o dniach wolnych”, Wiedza na temat dokładnej ilości dodatkowych składników wynagrodzenia, takich jak godziny nadliczbowe, dyżury, godziny nocne, która zabezpiecza przed roszczeniami pracowników oraz ogranicza kary nakładane przez PIP. Przykład Poniżej przykład obrazujący różnice dotyczące rozliczenia pracownika już dla jednego tygodnia pracy, przy zastosowaniu dodatkowej ewidencji w połączeniu z równoważnym system czasu pracy. Tabela 1 Tabela 2 Tabela nr. 1 to rozliczenie godzin pracy kierowcy, dla którego nie została stworzona dodatkowa ewidencja czasu pracy. W takim przypadku norma dobowa obowiązująca pracownika staje się jego dziennym planem pracy i wynosi 8 godzin, czego konsekwencją jest: a) Rozliczenie pracy kierowcy przekraczającej 8 godzin, jako pracy w godzinach nadliczbowych, b) Uzupełnienie w poszczególnych dniach niewypracowanej normy 8 godzin czasem przestoju. W podanym przykładzie pracownik, pomimo, że przepracował rzeczywiście 50 godzin otrzyma wynagrodzenie za: a) 8 dobowych godzin nadliczbowych, b) 8 średniotygodniowych godzin nadliczbowych (wynikających z pracy w niedzielę), c) 6 godzin przestoju, (czyli niewypracowanego planu). Tabela nr. 2 to rozliczenie godzin pracy kierowcy, dla którego stworzona została dodatkowa ewidencja czasu pracy zawierająca rozkład czasu pracy, w którym dopuszczalne jest przedłużenie planu dziennego do 12 godzin (system równoważny). W takim przypadku rozliczenie tygodnia wygląda następująco: a) 2 dobowe godziny nadliczbowe, b) 8 średniotygodniowych godzin nadliczbowych (wynikających z pracy w niedzielę), c) 0 godzin przestoju, (czyli niewypracowanego planu). Poprzez zastosowanie elastycznego rozkładu czasu pracy wyeliminowane zostały przestoje oraz o 75% obniżono ilość dobowych godzin nadliczbowych. Przy tak znacznych różnicach wydaje się uzasadnione poświęcenie czasu na tworzenie pełnej ewidencji czasu pracy, która staje się narzędziem do optymalizacji kosztów pracowniczych w firmie transportowej. W przypadku firm wypłacających wynagrodzenie zasadnicze wraz z ryczałtem za godziny nadliczbowe lub ryczałtem za porę nocną, również przydatnym jest tworzenie pełnej ewidencji (mimo braku takiej konieczności). Tworzenie jej pomaga jednak w zweryfikowaniu, czy praca wykonana przez pracownika, została w pełni pokryta wypłaconym ryczałtem. W przypadku, gdy wypłacony ryczałt jest niższy niż rzeczywiście wypracowane wynagrodzenie, konieczne jest jego wyrównanie. Poprawnie wykonana ewidencja czasu pracy kierowców to atut, dzięki któremu przedsiębiorstwo jest w stanie przedstawić dowody świadczące o należytym naliczeniu wynagrodzenia, które mogą być przydatne w przypadkach pozwów pracowniczych o nieprawidłowe naliczanie i wypłacanie wynagrodzenia. Autor: Ireneusz Czulak, Ekspert OCRKEwidencję czasu pracy powinno przechowywać się przez okres minimum trzech lat. Każdy pracodawca ma obowiązek prowadzenia ewidencji czasu pracy wszystkich swoich pracowników, którzy są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę. Taka dokumentacja stanowi podstawę do rozliczenia czasu pracy. Ewidencję czasu pracy pracowników należy przechowywać przez 10 lat. Czy dotyczy to też ewidencji czasu pracy kierowców, skoro ustawa o czasie pracy kierowców przewiduje 3-letni okres jej przechowywania? Pozostało jeszcze 97 % treściAby zobaczyć cały artykuł, zaloguj się lub zamów dostęp. Zyskaj dostęp do wszystkich płatnych treści na portalu Aktualności o zmianach przepisów transportowych zawsze będziesz na bieżąco Interpretacji przepisów zawsze z komentarzem, z którego wszystko jasno wynika Konsultacji z ekspertami pytasz i otrzymujesz odpowiedzi Dobrych praktyk transportowych rekomendowanych przez kancelarie sposobów postępowania, które warto naśladować Telefonicznego dyżuru eksperta osobiście zadaj pytanie a natychmiast otrzymasz rozwiązanie Edytowalnych wzorów dokumentów każdy przygotujesz w kilka minut E-biblioteki z najnowszymi e-raportami branżowymi do pobrania Logowanie Jeżeli nie jesteś zarejestrowanym użytkownikiem portalu, możesz wykupić jednorazowy dostęp do wybranego dokumentu. Jak długo należy przechowywać w firmie ewidencję czasu pracy? Zgodnie z art. 25 ustawy o czasie pracy kierowców, pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy kierowców w formie: zapisów na wykresówkach, wydruków danych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego, plików pobranych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego, Każdy pracodawca ma obowiązek prowadzenia ewidencji czasu pracy wszystkich swoich pracowników, którzy są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę. Taka dokumentacja stanowi podstawę do rozliczenia czasu pracy. Przekłada się ona na wysokość wynagrodzenia. Nieprowadzenie ewidencji może skutkować bardzo wysokimi grzywnami. Jak prowadzić ewidencję czasu pracy?Przechowywanie dokumentacji rejestrującej czas pracy zatrudnionych osób Jak prowadzić ewidencję czasu pracy? Prawo nie narzuca wzoru, wedle którego powinna być prowadzona taka ewidencja. Pracodawcy mają więc wolną rękę, ale najczęściej decydują się na rejestr czasu pracy w systemie miesięcznym. Wskazano natomiast elementy, które powinny znaleźć się w dokumentach. Przede wszystkim powinny one zawierać informację o liczbie przeprowadzonych godzin. Za ponadprogramowe godziny, w szczególności nocne lub z okresu niedziel oraz świąt przysługuje inna stawka wynagrodzenia. Za pracę w dniach, które ustawowo są wolne przysługuje również dodatkowy urlop. Prawidłowo prowadzona ewidencja czasu pracy powinna być rejestrowana na bieżąco, zawierać także wszystkie informacje dotyczące nieobecności (usprawiedliwionych i nieusprawiedliwionych), dyżurów, urlopów oraz zwolnień. Przechowywanie dokumentacji rejestrującej czas pracy zatrudnionych osób Przepisy regulują długość zachowywania takiej dokumentacji wyłącznie w przypadku kierowców. Ich ewidencję czasu pracy powinno przechowywać się przez okres minimum trzech lat, ponieważ przez ten czas można dochodzić wszelkich roszczeń pracowniczych. Zatrudnione osoby najczęściej domagają się wynagrodzenia za przepracowane nadgodziny. Wskazane jest, aby ewidencję pozostałych pracowników również przechowywać przez okres trzech lat. Biorąc pod uwagę dzisiejsze możliwości technologiczne, dokumentacja ta wcale nie musi być prowadzona w wersji papierowej. Doskonałym rozwiązaniem będzie przechowywanie jej w wersji elektronicznej. Dokumenty nie będą zajmowały miejsca w archiwach, a poprzez umieszczenie ich np. w tzw. chmurze będziemy mieli pewność, że na pewno nie zaginą. Sporym ułatwieniem w prowadzeniu ewidencji są specjalne programy, które w łatwy sposób będą rejestrować czas pracy zatrudnionych osób. Obowiązku prowadzenia wspomnianej wyżej dokumentacji nie należy ignorować. Naruszanie przepisów bądź całkowita ich ignorancja jest uznawana za wykroczenie. Inspektor pracy może wnioskować o nałożenie grzywny dla takiego pracodawcy w wysokości nawet do 30 tysięcy złotych! Ewidencję czasu pracy powinno przechowywać się przez okres minimum trzech lat. Obowiązek prowadzenia ewidencji czasu pracy dotyczy wszystkich pracowników, bez względu na podstawę prawną nawiązania stosunku pracy. Jednak specyfika pracy
Każdy pracownik ma określony umową i nadrzędnymi aktami prawnymi czas pracy. Podobnie sytuacja wygląda w branży transportowej. Przepisy dotyczące zawodowych kierowców są jednak o wiele bardziej restrykcyjne od tych, jakie obowiązują przedstawicieli większości profesji. Co więc należy na ten temat wiedzieć? Na jakie normy prawne zwrócić uwagę? Jak rozliczyć czas pracy kierowcy?Przepisy regulujące czas pracy wprowadzono przede wszystkim po to, aby zadbać o pewne standardy i bezpieczeństwo. W przypadku kierowców to ważne aspekty, ponieważ niejednokrotnie to zmęczenie czy nadmiar pracy były powodem wypadków oraz innych zdarzeń na drogach. Z powodu tego typu regulacji przedsiębiorca prowadzący firmę w branży transportowej lub zatrudniający kierowców w ramach innego obszaru musi zmierzyć się z wieloma wyzwaniami natury pracy pracownikaKażdy pracownik, niezależnie od firmy czy branży, musi mieć ściśle określony i zgodny z ustawami czas pracy. Zasady te dotyczą jednak przede wszystkim osób, które zatrudnione są na umowie o pracę. Nie ma tutaj znaczenia, czy jest to cały czy też niepełny etat ani jakiej treści umowę zawarto. Przepisy odgórnie narzucają bowiem na pracodawcy pewnego rodzaju wytyczne, którym musi się podporządkować, aby nie złamać praw pracowniczych. Jednym z podstawowych aktów prawnych, jaki określa tego typu sposoby zachowania się zgodnie z prawem jest kodeks pracy. W dziale VI tej ustawy znajdziemy przepisy, które wskazują między innymi na maksymalny dobowy wymiar czasu pracy, minimalne okresy odpoczynku czy też zasady pracy w godzinach kierowcy a prawoW kodeksie pracy ustawodawca podszedł do tej kwestii bardzo ogólnie. Nieco bardziej szczegółowym zasadom podlega czas pracy kierowcy, a już zupełnie inną kwestią jest rozliczanie czasu pracy kierowców. Tymi zagadnieniami zajmuje się odrębna ustawa o czasie pracy kierowców z dnia 16 kwietnia 2004 roku, która obowiązuje od dnia wejścia Polski do Unii Europejskiej. To właśnie tam znajdziemy odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania w kontekście tego, jak regulować godziny pracy kierowców i jak pracodawca może je pracy kierowcy – definicjaZgodnie z artykułem 6 wyżej wymienionej ustawy, czas pracy kierowców to okres od rozpoczęcia do zakończenia pracy, który obejmuje wszelkie czynności związane z wykonywaniem przewozu drogowego. Definicja ta tylko z pozoru może wydawać się oczywista, ale jeśli zadamy sobie pytanie na przykład o przerwy na posiłek czy toaletę, wówczas zaczynamy rozumieć, że ustawodawca musi regulować nawet tak oczywiste kwestie. Co należy rozumieć przez czynności dotyczące wykonywania przewozu drogowego?Czas jazdy kierowcy - szczegółowe uregulowaniaMowa tutaj przede wszystkim o prowadzeniu pojazdu, załadowywaniu i rozładowywaniu towarów oraz nadzór nad załadunkiem i rozładunkiem, nadzorze oraz pomocy osobom wsiadającym i wysiadającym, czynnościach spedycyjnych, obsłudze codziennej pojazdów oraz przyczep, innych pracach podejmowanych w celu wykonania zadania służbowego lub zapewnienia bezpieczeństwa osób, pojazdów i mienia. Ponadto czas pracy kierowcy tira czy też innego samochodu to także załatwianie niezbędnych formalności administracyjnych, utrzymanie czystości pojazdu. Ważnym aspektem jest także - jak reguluje ustawa - pozostawanie w gotowości do wykonywania pracy np. w trakcie oczekiwania na załadunek lub rozładunek, których przewidywany czas trwania nie jest znany kierowcy przed pracy kierowcyJak więc widzimy, zawodowi kierowcy podczas swojej pracy oprócz na prowadzenia pojazdu, realizują także inne ważne zadania. Oczywiście bardzo wiele zależy od specyfiki działalności firmy, w której pracują, ale nie zmienia to faktu, że prawodawca musiał zadbać o tak szczegółowe przepisy. Czego nie można zaliczyć do czasu pracy kierowców? Nie uwzględnia się przede wszystkim czasu dyżuru jeżeli podczas niego kierowca nie wykonywał żadnej pracy, a także nieusprawiedliwionych postojów w czasie prowadzenia pojazdu na przykład na załatwienie prywatnych pracy kierowcy – ile przerwy przysługuje kierowcy?Ustawodawca rozstrzyga także sprawę czasu wolnego i odpoczynku, który przysługuje zawodowemu kierowcy. W myśl przepisów jest 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku każdej doby. Czas ten nie zalicza naturalnie do czasu pracy kierowcy. Kierowca może skorzystać z tego odpoczynku zarówno w kabinie pojazdy w trakcie postoju. Wiele samochodów jest dzisiaj bowiem wyposażonych w miejsca do spania. Pojawia się także pytanie, ile przerw przysługuje kierowcy? Ustawodawca wskazuje na nie więcej niż jedną przerwę trwającą nie dłużej niż 5 godzin. Wyjątek stanowią przewozy regularne podczas których przerwa wynosi nawet 6 godzin, ale tylko wtedy, gdy dobowy czas pracy nie przekracza 7 godzin. Kierowca może wykorzystać przerwę w dowolny sposób, w tym między innymi na załatwienie spraw zupełnie niezwiązanych ze swoją czasu pracy kierowcy – jak ją prowadzić?Każdy pracodawca zatrudniający kierowców powinien prowadzić ewidencję czasu ich pracy. To bowiem jedna z głównych podstaw do rozliczeń. Ewidencja czasu pracy może mieć postać zapisów z wykresówki, plików ściągniętych z kart kierowców i tachografu cyfrowego, wydruków z danych z karty kierowcy i tachografu, a także wszelkich innych wiarygodnych dokumentów. Tego typu dane pracodawca musi przechowywać minimum 3 rozliczyć czas pracy kierowcy?Zasadniczym problemem przy zatrudnianiu kierowców jest rozliczenie czasu ich pracy. Mamy tutaj bowiem do czynienia ze stykiem wielu przepisów prawa i szczegółowych regulacji. Wielu kierowców pracuje nie tylko w dzień, ale także w nocy, co sprawia sporo problemów przy rozliczeniu. Czas pracy w wielu przypadkach obliczany jest nie tylko w systemie dobowym, ale też tygodniowym. Ustawa określa, że tygodniowy czas pracy, wliczając w to nadgodziny, nie może przekroczyć 48 godzin, ale po spełnieniu kilku warunków może być wydłużony do nawet 60 godzin. Przy rozliczeniu należy uwzględnić dodatek za pracę w godzinach nocnych, których ramy określa kodeks pracy.mun1nZC.