Mogą zapewnić dodatkowe miejsca do siedzenia i przestrzeń magazynowa , a nawet zawierają duże urządzenia, takie jak kuchenki i zmywarki. Kobieta-pionierka rozumie to całym sercem. Kiedy Ree Drummond i jej mąż Ladd wyremontowali Złożyć jeszcze w 2008 roku był nie tylko jeden, ale dwa wyspy kuchenne do rozważenia: mniejsza wyspa do
Wyspa w oczku wodnym może być bardzo atrakcyjnym detalem w każdym ogrodzie. Jej wielkość zależy przede wszystkim od oczekiwań właścicieli domu, ale oczywiście także od tego, jak duży jest ogrodowy staw. Jednak nawet wtedy, gdy jest on niewielki, można mieć na nim wyspę – ważne jedynie, by decyzję o jej zrobieniu podjąć przed przystąpieniem do budowy oczka. Wprawdzie da się zrobić wyspę w już istniejącym oczku, ale jest to rozwiązanie zdecydowanie droższe i bardziej kłopotliwe w realizacji. W dodatku podczas prowadzonych prac łatwo można uszkodzić membranę izolacyjną, dzięki której woda z oczka nie przenika do gruntu. Z tych względów korzystnie jest wykonać od razu oczko z wyspą (Fot. 1) – najlepiej jeszcze wtedy, gdy jesteśmy na etapie urządzania ogrodu. Gdyby taki pomysł przyszedł nam do głowy później i mimo wszystko chcielibyśmy mieć w naszym oczku wyspę, to lepiej zdecydować się na jej model pływający (Fot. 2), który nie będzie związany z jego dnem. Zobacz: Jak zrobić pływającą wyspę dla kaczek? Budowa oczka z wyspą Budowa oczka z wyspą (Fot. 3) nie jest zadaniem dużo trudniejszym niż wtedy, gdy jej na nim nie będzie. Zawsze jednak – tak jak w wariancie „bezwyspowym” – najważniejsze jest dla niego wykonanie skutecznej hydroizolacji, by woda nie wypływała z oczka do ziemi. Najczęściej używa się do tego celu specjalnych folii z PVC lub EPDM albo mat z bentonitu lub syntetycznej gumy butylowej. Przy czym hydroizolacja musi być tak zrobiona, by nie tylko była szczelna (także na niezalanych brzegach oczka), ale też zabezpieczona przed uszkodzeniami mechanicznymi – zarówno od strony wody, jak i gruntu. Generalnie sposoby zrobienia wyspy w ogrodowym oczku są dwa. W pierwszym – oczko jest wykonywane równolegle z wyspą, w drugim – najpierw powstaje niecka oczka, a dopiero później wyspa. Niezależnie od technologii realizacji oczka, wyspę najlepiej zaplanować w płytszej jego części – zwłaszcza w drugim wariancie będzie to miało duże znaczenie dla kosztów jej wykonania. Ze względów wizualnych dobrze jest też nie umieszczać wyspy w centralnym miejscu oczka, lecz bliżej któregoś z jego brzegów. Jednoczesna budowa oczka i wyspy (Rys. 1). W tym wariancie po wytyczeniu w ogrodzie obrysu oczka, wykonuje się wykop pod niego, pozostawiając jedynie nienaruszony grunt w miejscu, w którym ma być wyspa. By woda nie rozmywała gruntu w niecce, stabilizuje się jej kształt niezbyt grubą powłoką z siatkobetonu, czyli szczelnego betonu zbrojonego stalową siatką. Jej zewnętrzna warstwa powinna być zatarta na gładko, ponieważ na niej układa się folię hydroizolacyjną, zabezpieczoną dodatkowo od strony betonu geowłókniną. Na folii układa się w miarę równą warstwę różnej wielkości kamieni, która nie tylko zakryje ją wizualnie, ale też chronić będzie przed uszkodzeniami od strony wody. Ważne jedynie by kamienie pochodziły ze skał, które w środowisku wodnym nie ulegają korozji. A tak na marginesie: sto kilkadziesiąt lat temu to ogrodowe donice z siatkobetonu dały początek żelbetowi, bez którego trudno byłoby sobie wyobrazić współczesne budownictwo. Najpierw oczko, potem wyspa (Rys. 2). W tym wariancie najpierw buduje się oczko, tak jakby nie miało mieć wyspy. Po wykonaniu i uformowaniu wykopu, układa się na nim geowłókninę, a na niej – połączone ze sobą szczelnie – arkusze membrany hydroizolacyjnej. Następnie membranę przykrywa się kilkunastocentymetrową warstwą zagęszczonego piasku i dopiero wtedy przystępuje do budowy wyspy. W miejscu jej lokalizacji układa się na dnie oczka dość szeroki wał z kamieni, który wyznacza jej obrys. Kamienne obwałowanie o wysokości 20-30 cm wypełnia się mieszaniną żwiru i piasku rzecznego o zróżnicowanym uziarnieniu, którą należy starannie zagęścić – najlepiej mechanicznie. W podobny sposób buduje się kolejne warstwy wyspy, zmniejszając jedynie szerokość obwałowania z kamieni. Dopiero nieco powyżej planowanego zwierciadła wody w oczku, układa się na jego brzegach i na wyspie warstwę ziemi roślinnej, którą obsadza się roślinami. Można też zrezygnować przynajmniej częściowo z zieleni i wykończyć wyspę warstwą kamieni (Fot. 4). Komunikacja z wyspą Gdy wyspa jest duża – albo przynajmniej spora – to konieczność w miarę wygodnej i bezpiecznej komunikacji z nią jest oczywiście niezbędna, zwłaszcza gdy chcemy wykorzystywać ją w celach towarzysko-rekreacyjnych (Fot. 5). Nawet jednak wtedy, gdy wyspa jest niewielka, dobrze jest jeśli można się na nią dostać choćby po prostej, drewnianej kładce. Łatwiej będzie nam wtedy pielęgnować rosnące na niej rośliny lub wykonać niezbędne prace konserwacyjne, które nawet na solidnie wykonanej wyspie są od czasu do czasu niezbędne. W niektórych sytuacjach warto też pomyśleć o zrobieniu dwóch kładek (Fot. 6), łączących wyspę z lądem, które mogą stanowić wygodny i malowniczy skrót komunikacyjny, prowadzący przez oczko do oddalonej od domu części ogrodu. Realizacja i zdjęcia: EDIN Architektura Krajobrazu Wybierając odpowiednią wyspę do swojej kuchni, warto wziąć pod uwagę nie tylko jej funkcjonalność, ale także styl i design. Wyspa może być wykorzystywana jako miejsce do przygotowywania potraw, spożywania posiłków, a nawet spotkań towarzyskich, dlatego warto zainwestować w solidny i estetyczny element.Kuchnia z wyspą to uniwersalne rozwiązanie na każde pomieszczenie i każdy portfel. Taka kuchnia w naturalny sposób staje się sercem domu. Zobacz, jak właściciele mieszkania urządzili swoją kuchnię. Odpowiadamy również na częste pytania związane z aranżacja kuchni z wyspą. Autor: Sylwester Rejmer Przykład wykonania wyspy kuchennej w mieszkaniu od dewelopera Rola wyspy kuchennej może być różna. Można uczynić z niej zarówno dodatkowy blat roboczy, jak i serce domu - jadalnię, wokół której gromadzi się życie rodzinne i towarzyskie domu. Budowa wyspy wcale nie musi pociągać za sobą dużych kosztów. Tutaj wyspa została stworzona ze standardowych szafek dostępnych w IKEA. Pomieszczenie przeznaczone przez dewelopera na kuchnię właściciele postanowili zamienić na dodatkowy pokój, a kuchnię przenieść do dużego salonu. Zamarzyła im się też kuchnia z wyspą. Ponieważ blok dopiero się budował, łatwo można było doprowadzić instalacje do miejsca, gdzie miała stanąć wyspa. Zabudowa kuchenna z MDF-u w jasnobeżowym odcieniu została zamówiona u stolarza. Autor: Kalbar Wykończenie wyspy Wyspę zrobili ze standardowych szafek z IKEA. Ważnym punktem było oświetlenie. Oprócz naturalnego z dużych okien, są halogenowe spoty w suficie, wisząca lampa nad wyspą, no i światło z okapu. Biel i stal zestawione z drewnem tworzą równowagę między nowoczesnością i tradycją. Półki pełne ozdób i pamiątek nadają kuchni osobisty charakter. Na szafkach kupionych w IKEA, z frontami z forniru w kolorze wenge, położono blat z kompozytu. Wymiary wyspy kuchennej Wyspa ma trzy metry długości i swobodnie mieści wszystkie urządzenia kuchenne: płytę grzewczą, piekarnik, zlew, zmywarkę. Jest też sporo miejsca na przygotowanie i jedzenie posiłków. Wyspa w naturalny sposób stała się sercem domu. Siedzi się przy niej wygodnie, bo blat z boku wystaje 30 cm poza wyspę. Od strony salonu jest wykończona okładziną w kolorze wenge, pasującą do barw w jadalni. Wyspa ma standardową wysokość blatu kuchennego i jest przystosowana do niższych stołków barowych (87–90 cm). Niewysokie oparcia i stalowe nogi dają wrażenie lekkości i „nie kradną” przestrzeni. Duży rozkładany stół jest używany tylko od święta. Na co dzień rodzina jada przy wyspie. I nikomu nie przeszkadzają piętrzące się tam stosy różnych produktów, naczynia, garnki. Ot, normalne życie. Dlaczego warto mieć wyspę w kuchni? Wyspa kuchenna może być tylko dodatkowym blatem roboczym, ale coraz częściej zamienia się ją w małą kuchnię. Przy odpowiednio dużej i dobrze zaprojektowanej wyspie można przyrządzać posiłki, gotować i zmywać. Zwykle też przejmuje funkcję jadalni, bo po prostu miło się przy niej siedzi. By zbudować wyspę, nie trzeba ani ogromnej kuchni, ani sporych nakładów finansowych. Jest dobrym rozwiązaniem, gdy w standardowej zabudowie mamy mało miejsca na blaty robocze. Wyspa nie oznacza stałej murowanej konstrukcji. Może się składać z kilku skręconych razem szafek, przykrytych jednym blatem i osłoniętych od tyłu panelami. Jeśli do szafek są doprowadzone rury, lepiej zastosować cokół, który je ukryje. Ale pod szafkami na nóżkach można też zostawić wolną przestrzeń. Oświetlenie w kuchni z wyspą Najlepiej zainstalować w niej nie jedno, ale wiele źródeł światła o różnym przeznaczeniu. Oświetlenie ogólne. Powinno być włączane przy wejściu i równomiernie rozjaśniać całe wnętrze. Nie musi być bardzo jasne. Powinno być rozproszone albo najpierw odbijać się od sufitu, a następnie padać na sprzęty, nie powodując powstawania cieni. Do oświetlenia ogólnego można wybrać tradycyjnie lampy sufitowe z oprawami rozpraszającymi światło, podłużne świetlówki emitujące światło o barwie zbliżonej do naturalnego, zawieszone na linkach i szynach halogeny czy oprawy sufitowe zamontowane w podwieszonym suficie, dzięki którym wnętrze będzie się wydawało wyższe i bardziej przestronne. Oświetlenie nad stołem. Należy zamontować osobne źródło światła. Powinno padać na cały blat, nie może oślepiać siedzących wokół osób. Oświetlenie przestrzeni roboczej (blatu, kuchenki, zlewozmywaka) jest niezwykle ważne. Zainstalowane tu źródła powinny świecić jasnym skupionym światłem. Od spodu szafek albo w wyciętych w nich otworach można zamontować oprawy z żarówkami halogenowymi o mocy do 20 W lub świetlówki, albo lampy LED (tradycyjne żarówki zbytnio się nagrzewają). Odległość pomiędzy poszczególnymi punktami świetlnymi powinna wynosić 40–60 cm. Dodatkowy efekt uzyska się, podświetlając półki, zarówno te wewnątrz szafek, jak i wolno wiszące. Można do tego wykorzystać żarówki lub taśmy LED-owe zużywające nieporównanie mniej energii od tradycyjnych i mające doskonałe walory dekoracyjne. Oświetlenie nad wyspą. Może być oświetlona punktowo źródłem światła zamontowanym w okapie lub w podwieszanym suficie. Oświetlenie okapu działa niezależnie od wyciągu. Jeżeli na wyspie nie ma kuchni, a nad nią okapu, można nad nią zrobić półkę z oświetleniem halogenowym. Uwaga! Wydzielenie kilku obwodów oświetleniowych w kuchni (trzech, czterech) umożliwi stopniowe włączanie oświetlenia, zależnie od potrzeb. Jak doprowadzić instalacje do wyspy? Instalacja elektryczna. Najłatwiej doprowadzić prąd. Będą go potrzebować kuchenka (elektryczna lub gazowa z elektrycznym piekarnikiem) i okap. Instalację do kuchenki (jednofazową na napięcie 230 lub trójfazową – 400 V) można ułożyć w bruździe pod posadzką, do okapu – w bruździe w suficie lub w przestrzeni sufitu podwieszanego z płyt gipsowo-kartonowych. Wentylacja. Jeśli okap będzie pracował jako wyciąg, potrzebne będzie także połączenie z najbliższym wolnym kanałem wentylacyjnym. Najwygodniej je zrobić, używając przewodów i kształtek z tworzywa o przekroju prostokątnym – łatwiej będzie je ukryć niż okrągłe. Trzeba je będzie jakoś schować, więc zbudowanie sufitu podwieszanego, przynajmniej w części pomieszczenia, będzie raczej nieuniknione. Warto przy tej okazji wykorzystać go do montażu opraw oświetleniowych. Instalacja gazowa. Trzeba ją doprowadzić do kuchenki gazowej. Zodnie z przepisami, instalację na gaz ziemny, należy prowadzić po suficie do miejsca nad wyspą. Nie wolno jej wkuwać w przegrody ani zakrywać tynkiem. Poziomy odcinek można ewentualnie puścić w bruździe i osłonić łatwym do zdemontowania, nieuszczelnionym ekranem, na przykład z płyt gipsowokartonowych, pionowy (od sufitu do kuchenki) też wypadałoby jakoś osłonić. Zawór gazowy musi być zamontowany w miejscu łatwo dostępnym, na przykład we wnętrzu sąsiedniej szafki. Projekt instalacji powinien być uzgodniony z dostawcą gazu. Wszystko to sprawia, że doprowadzenie gazu jest dość kłopotliwe, dlatego na wyspie wygodniej i bezpieczniej jest zamontować kuchenkę elektryczną. Instalacja wodna do baterii zlewozmywakowej może być przeprowadzona z pomieszczenia pod wyspą (idealnie, gdyby była to piwnica) lub od najbliższego pionu (lub rozdzielacza) w bruździe pod posadzką. Instalacja kanalizacyjna. Zajmuje znacznie więcej miejsca (rura kanalizacyjna o średnicy 50 mm musi być prowadzona z 2-procentowym spadkiem w stronę pionu kanalizacyjnego, odcinek przewodu łączący zlewozmywak z pionem nie powinien być dłuższy niż 3 metry). Potrzebna będzie dla niej bruzda pod posadzką. Nie w każdym pomieszczeniu uda się ją zrobić podczas remontu. Dobry pomysł! Dobra woda w zmywarce Woda doprowadzona do zmywarki powinna mieć taką jakość jak przeznaczona do picia. Nie może zawierać zbyt dużo zawiesin żelaza i manganu oraz być zbyt twarda, ponieważ to pogarsza jakość zmywania i niszczy urządzenie. Najlepiej sprawdzić to zawczasu i w razie potrzeby przed zmywarką zamontować odpowiednie filtry. Autor: Sylwester Rejmer Autor: Michal Skorupski
W kuchni wyjątkowo mocno liczy się oświetlenie. Idealnie dobrana opraw świetlna ułatwia gotowanie, a także pozwala na stworzenie przytulnego klimatu, w którym każdy poczuje się, jak u siebie w domu. Jednym z najważniejszych miejsc w kuchni jest wyspa kuchenna, która pełnić może rolę blatu do przygotowywania posiłków, jak i barku.Czy można samem zrobić wyspę kuchenną? No jasne! Oczywiście jakość i rozmach będzie zależał od umiejętności majsterkowicza, ale mnie udało się na tyle, że już ponad rok korzystam z dobrodziejstw tego fenomenalnego mebla! Mawia się, że życie domowe toczy się w kuchni. Równie popularna opinia głosi, że w kuchni także zbierają się zawsze wszyscy goście. Jeśli dodamy do tego całkiem prawdziwe stwierdzenie, że stół jest najważniejszym meblem w domu i wymikusujemy te wszystkie prawdy życiowe, otrzymamy w efekcie wyspę kuchenną! Wyspa kuchenna – mebel, który swój rozkwit przeżywa dzięki ogromnej popularności open space, czyli po polsku otwartej przestrzeni łączącej kuchnię z pokojem dziennym. Aneks kuchenny wyposażony w wyspę to idealne rozwiązanie, aby bez ścian oddzielić strefę gotowania od strefy jedzenia i wypoczynku. Kolejną, nieocenioną zaletą wyspy kuchennej jest zwiększenie powierzchni blatu roboczego. Gdybym miała ograniczyć się jedynie do tego blatu, który mam do dyspozycji w zabudowie kuchennej, musiałabym codziennie staczać boje kulinarne na zawrotnej powierzchni 0,36 m2, bo tylko tyle wynosi iloczyn 60 cm szerokości jednej szafki, w której ukrytą mam zmywarkę i głębokości blatu, ponieważ resztę zajmuje kuchnia elektryczna i zlew. Koniec dolnej zabudowy kuchennej. Dobrze, miałam napisać, jak zrobić samemu wyspę kuchenną. O, to dziecinnie łatwe, Watsonie! Potrzebnych będzie kilka stojących szafek kuchennych. U mnie są trzy: 60+60+30 cm. Kosztowały mnie niewiele, ponieważ odkupiłam je od ludzi, którzy remontowali kuchnię, o czym pisałam TUTAJ. Same skrzynie są stosunkowo niewysokie, więc ustawiłam je na wysokich nóżkach CAPITA 16 cm z IKEA. W ten sposób otrzymałam niską wyspę, dostosowaną do najniższych hokerów (60 cm). Nie bez powodu wybrałam taką wysokość – jestem niska i wyspa o większej wysokości byłaby dla mnie po prostu niewygodna do pracy. Ta jest optymalna! Co dalej? Kolejnym etapem był blat, na który nie było mnie stać. Nie zdecydowałam się na żadne resztki blatów. Po prostu wzięłam coś, co wydało mi się całkiem przyjemne, a stało na dziale wyprzedaży i przecen w IKEA. Ten blat nie jest typowym, masywnym, kuchennym blatem, ale ponieważ i tak nie tłukę schabowych, daje radę już dwa lata. Nie stawiam na nim nic gorącego, ale wszelkie prace z warzywami i inną żywnością znosi dzielnie, jest właściwie… jak nowy. Blat ma długość 185 cm i szerokość 64 cm, co oznacza, że jest trochę za długi i trochę za wąski, ale nie narzekam. Jest przecież tylko na chwilę (której końca nie zna nikt). Z zestawionymi trzema szafkami i tymczasowym blatem było mi całkiem wygodnie, ale dość nieładnie, ponieważ z tyłu cała konstrukcja wyglądała tak: Prosimy nie regulować odbiorników. Durszlak z okienka pozdrawia czytelników bloga! Największą uciążliwością tej sytuacji była ciągła konieczność takiego kadrowania zdjęć z kuchni, żeby te wyjące plecy nie wyszły na światło internetu. Po paru miesiącach dojrzałam do tego, żeby ten dramat zamaskować i nadać wyspie godziwej prezencji. W tym celu kupiłam dociętą na wymiar sklejkę o grubości 1 cm oraz parę listewek o szerokości 4,5 cm i grubości 1 cm. Płytę dokręciłam wkrętami do konstrukcji szafek. Listewki przykleiłam na klej i zabezpieczyłam dodatkowo gwoździkami, tworząc na strukturze z tyłu i na bokach ramiaki, nawiązujące do frontów Savedal. Szczeliny i niedoskonałości zaszpachlowałam akrylem, który po wyschnięciu przetarłam bardzo drobnym papierem ściernym. Dlaczego zostawiłam na widoku fragment listewki z wklęśnięciem po sęku – nie pytajcie mnie! Chyba z przekory, bo na pewno nie przez zagapienie. Przysięgam! Stwierdziłam, że tak będzie fajniej, bo przecież i tak nie uzyskam poziomu stolarskiej wirtuozerii. Tył i boki pomalowałam białą farbą Tikkurila, używając do tego wałka z gąbki. I chociaż wyspa jest cały czas prowizoryczna i tymczasowa, to nabrała przyjemnego wyglądu, który dużo łatwiej jest mi znieść w oczekiwaniu czegoś bardziej spektakularnego. Trochę sobie żartuję. Jest fajna, lubię ją i w odróżnieniu od innych moich tymczasowych rozwiązań, nie drażni mnie. Pod sufitem wisi sobie od paru miesięcy bezimienny pająk, który też ma prawo do życia Kropką nad i stały się drewniane hokery. Szukałam czegoś, co formą nie przytłoczy niewielkiego jednak metrażu. Istotnym czynnikiem była cena, a jednocześnie chciałam, żeby krzesełka były wykonane z porządnego materiału. Znalazłam je na Allegro, po 85 zł za sztukę, z bukowego drewna wybarwionego na naturalny dąb. Pomijając fakt, że pierwotnie przyszły krzywe i rozchybotane jak boja przy brzegu, ale na szczęście zostały poprawione, spisują się świetnie. Długo zwlekałam z tym wpisem, bo ambitnie chciałam jeszcze zabudować cokół. W końcu uznałam, że tego nie zrobię, bo koty lubią się chować pod wyspą, a ja tego cokołu i tak nie zrobię na tyle super, żeby zasadniczo podnieść jakość tej prowizorki. Strasznie się rozpisałam, ale tak jakoś wyszło… Zdjęcia oznaczone moim logo zostały wykonane przeze mnie i wraz z publikowanymi przeze mnie tekstami są chronione prawami autorskimi. – Jest mi miło, że czytasz mojego bloga. Zaproś swoich znajomych, lubię gości! –
3ltq.jak zrobić wyspę do kuchni
