Śledzia zalicza się do tłustych ryb , jednak dzięki zawartości fosforu, magnezu, fluoru, potasu i manganu, przed jego konsumpcją nie powinny mieć oporów nawet osoby na diecie. Wbrew pozorom ryby te nie mają zbyt dużo kalorii. W 100 g śledzia znajdziemy jedynie ok. 160 kalorii. Śledzia można przyrządzać na tysiące sposobów.
fot. Adobe Stock Składniki: 5 śledzi solonych z mleczem 150 ml przegotowanej zimnej wody cukier sok z cytryny cebula mielony pieprz Przygotowanie: Zobacz przepis na śledzie w sosie z mlecza! Śledzie namocz, oczyść, opłucz. Pokrój w dzwonka albo wyfiletuj i pokrój na kawałki. Ułóż na talerzu. Cebulę obierz, pokrój w krążki albo w niewielką kostkę, przelej wrzątkiem, wystudź. Posyp nią śledzie. Wyjęty ze śledzi mlecz namocz, oczyść, rozetrzyj. Rozcieńcz wodą, dopraw cukrem, sokiem z cytryny, pieprzem. Polej śledzie. Zobacz więcej świątecznych przepisów: DRUKUJ PRZEPIS Najlepsze Promocje i Wyprzedaże REKLAMA
Ze słodkich orzechów powstaje olejek migdałowy działający nawilżająco i regenerująco, w związku z tym polecany jest do pielęgnacji cery suchej i wrażliwej. Z kolei z gorzkich migdałów pozyskuje się kwas migdałowy, czyli jeden z najcenniejszych kwasów AHA, który jest wykorzystywany podczas zabiegów medycyny estetycznej.
Śledź nie traci na popularności. Pomimo, że w naszych sklepach pojawia się coraz więcej gatunków ryb, Polacy w dalszym ciągu sięgają po śledzia. Jakie właściwości ma ma ta ryba i co sprawia, że tak ją lubimy? Czy śledź jest kaloryczny? Zobacz film: "Śledź i dorsz mogą zapobiegać chorobie Parkinsona" spis treści 1. Gatunki śledzia 2. Wartości odżywcze śledzia 3. Właściwości śledzia 4. Zastosowanie śledzia w kuchni 5. Ile kalorii ma surowy śledź rzeczny? 6. Składniki odżywcze ikry ze śledzia pacyficznego 7. Ikra ze śledzia pacyficznego – jakie ma witaminy? 8. Ikra ze śledzia pacyficznego – jakie ma mikroelementy i makroelementy? 9. Kalorie i wartości odżywcze ikry ze śledzia pacyficznego rozwiń 1. Gatunki śledzia Śledź jest rybą z rodziny śledziowatych. Możemy wyróżnić kilka gatunków śledzia: śledź oceaniczny, śledź pacyficzny, śledź obły, śledź patagoński, złotośledź. W Polsce najbardziej popularny jest śledź bałtycki, jest on podgatunkiem śledzia atlantyckiego i występuje w wschodniej części Morza Bałtyckiego. 2. Wartości odżywcze śledzia Śledź jest ryba tłustą, ale mało kaloryczną. 100 g świeżej ryby to tylko 160 kalorii. Śledź jest bardzo dobrym źródłem potasu, który przyspiesza usuwanie wody z organizmu. W jego składzie znajduje się również: kwas omega-3, witamina A, witamina D, witamina E, witaminy z grupy B, żelazo, jod, cynk. 3. Właściwości śledzia Zdrowotne właściwości śledzia są bardzo liczne. Działa bardzo dobrze na skórę i wzrok, dzięki niemu kości są mocniejsze. Jedzenie śledzi wpływa pozytywnie na wzrost i problemy z niedokrwistością. Ryba oddziałuje również na gospodarkę hormonalną, chroni przed infekcjami i wpływa na podukcję serotoniny, dzięki temu czujemy się lepiej i mamy lepszy humor. Kwasy tłuszczowe omega-3 zwiększają nasz metabolizm i pomagają w spalaniu tkanki tłuszczowej. Dzięki tym kwasom śledź może przeciwdziałać nowotworom. Ponadto, ryby w diecie wzmacniają organizm, zmniejszają senność, choroby skóry i choroby układu krążenia. Śledzie nie pochłaniają zbyt dużych ilości metali ciężkich, takich jak rtęć, dlatego też mogą spożywać je kobiety w ciąży. Co ciekawe, ta ryba pozytywnie wpływa na rozwój dziecka i chroni przed przedwczesnym porodem. 4. Zastosowanie śledzia w kuchni Śledź może być przygotowany na wiele sposobów. Można go marynować, smażyć i dodawać do sałatek. Sprawdzi się także w formie rolmopsów i koreczków. Najczęściej śledź jest podawany w towarzystwie cebuli, ale smakuje równie dobrze z jajkiem. Można polać go śmietaną, olejem lub occtem. Warto śledzia dodać także do past i wykorzystać do przygotowania rybnego tatara. Zdecydowanie najsmaczniejsze śledzie są te świeże, kupowane prosto z rybackiego kutra. Jeżeli mamy taką możliwość koniecznie spróbujmy tej ryby w różnym wydaniu, także po usmażeniu. 5. Ile kalorii ma surowy śledź rzeczny? Kalorie i wartości odżywcze Zawartośćw 100 g Zawartośćw 79 g (1 filet) Wartość energetyczna 98,0 kcal 77,4 kcal Białko 18,99 g 15,00 g Węglowodany 0 g 0 g Cukier 0 g 0 g Błonnik 0 g 0 g Tłuszcz 1,91 g 1,51 g Tłuszcze nasycone 0,42 g 0,33 g Tłuszcze jednonienasycone 0,47 g 0,37 g Tłuszcze wielonienasycone 0,61 g 0,48 g Cholesterol 50,0 mg 39,5 mg Witamina C 0 mg 0 mg 6. Składniki odżywcze ikry ze śledzia pacyficznego Ikra ze śledzia pacyficznego w 100 gramach posiada wartość energetyczną 74,0 kcal. W produkcie znajduje się wiele składników odżywczych, w tym: 9,60 g białka, 4,47 g węglowodanów, 0 g cukrów, 0 g błonnika. Ikra ze śledzia pacyficznego ma w 100 g 1,93 g tłuszczów, w tym: 0,43 g tłuszczów nasyconych, 0,42 g tłuszczów jednonienasyconych, 0,71 g tłuszczów wielonienasyconych. W produkcie jest 40,0 mg cholesterolu. 7. Ikra ze śledzia pacyficznego – jakie ma witaminy? Ikra ze śledzia pacyficznego to produkt zawierający 0,60 mg witaminy C, 0 µg RAE witaminy A, 0 mg witaminy E, 0 witaminy D oraz 0 µg witaminy K. Ikra ze śledzia pacyficznego zawiera również witaminy z grupy B: 0,10 mg witaminy B1, 0,12 mg witaminy B2, 1,80 mg witaminy B3, 0 mg witaminy B4, 0 mg witaminy B5, 0 mg witaminy B6, 0 µg witaminy B9, 0 µg witaminy B12. 8. Ikra ze śledzia pacyficznego – jakie ma mikroelementy i makroelementy? Ikra ze śledzia pacyficznego ma w sobie: 19,00 mg wapnia, 2,70 mg żelaza, 0 mg magnezu, 0 mg fosforu, 0 mg potasu. Ponadto w produkcie znajduje się 61,0 mg sodu, 0 mg cynku, 0 mg miedzi, 0 mg manganu i 0 µg selenu. 9. Kalorie i wartości odżywcze ikry ze śledzia pacyficznego Kalorie i wartości odżywcze Zawartośćw 100 g Zawartośćw 14 g (1 łyżka) Wartość energetyczna 74,0 kcal 10,36 kcal Białko 9,60 g 1,34 g Węglowodany 4,47 g 0,63 g Cukier 0 g 0 g Błonnik 0 g 0 g Tłuszcz 1,93 g 0,27 g Tłuszcze nasycone 0,43 g 0,06 g Tłuszcze jednonienasycone 0,42 g 0,06 g Tłuszcze wielonienasycone 0,71 g 0,10 g Cholesterol 40,0 mg 5,60 mg Witamina C 0,60 mg 0,08 mg Śledź - wartości odżywcze, właściwości, zastosowanie, kaloryczność (Shutterstock) polecamy
1 kg śledzi. mąka. sól. pieprz. olej rzepakowy. Sposób przyrządzenia: Śledzie myjemy, delikatnie pozbywamy się kręgosłupa (jeśli zrobicie to delikatnie odejdzie też większość ości). Suszymy ryby ręcznikiem papierowym. Solimy (niezbyt dużo), doprawiamy pieprzem, obtaczamy w mące i smażymy na oleju na rozgrzanej patelni na z
Mleczne produkty fermentowane są cenione nie tylko za walory smakowe, ale również ze względu na wartości odżywcze i prozdrowotne. Można je zaliczyć do polskich superfoods ze względu na obecność dobroczynnych probiotyków, działających wielokierunkowo na organizm. Jakie korzyści płyną ze spożycia mlecznych produktów fermentowanych? Czym są mleczne produkty fermentowane? Mleczne produkty fermentowane to produkty powstałe z mleka poddanemu fermentacji z udziałem mikroorganizmów, które do tego procesu wykorzystują laktozę. Według definicji FAO/WHO mikroflora ta musi pozostać żywa, aktywna i liczna w produkcie finalnym aż do ostatniego dnia przydatności do spożycia. Uzupełnienie poziomu wapnia Do mlecznych produktów fermentowanych najbardziej popularnych w Polsce należą: Jogurt – jest sporządzany z mleka za pomocą fermentacji mlekowej, podczas której dodawane są bakterie – najczęściej Lactobacillus acidophilus i Bifidobacterium powodujące fermentację. Najbardziej zalecane są jogurty naturalne, które w 100 g zawierają ok. 60 kcal, są dobrym źródłem białka (ok. 4 g/ 100 g), wapnia (ok. 120 mg/ 100 g), fosforu (ok. 120 mg/ 100 g) i potasu (ok. 200 mg/ 100 g). Przy wyborze jogurtów warto zwracać uwagę na ilość korzystnej mikroflory oraz datę przydatności do spożycia (im bliżej przeterminowania jogurtu, tym mniejsza zawartość probiotyków). Kefir – jeden z najstarszych napojów fermentowanych. Powstaje w wyniku fermentacji alkoholowej przeprowadzanej przez mikroorganizmy występujące w postaci białych ziaren. Mikroflora charakterystyczna dla kefiru to bakterie (Lactobacillus kefir, Leuconostoc, Lactococcus) oraz drożdże (Saccharomyces cerevisiae, Saccharomyces exiguus, Saccharomyces unisporus, Kluyveromyces marxianus). Tak jak w przypadku jogurtów, najbardziej zalecane są kefiry naturalne, bez dodatkowych substancji i cukru. Wartość energetyczna kefiru naturalnego wynosi ok. 51 kcal/ 100 g. Zawiera on ok. 3 g białka w 100 g produktu. Jest źródłem wapnia (ok. 100 mg/ 100 g), fosforu (ok. 70 mg/ 100 g) i potasu (ok. 122 mg/ 100 g). Maślanka – znana i lubiana przez Polaków. Produkt powstały w wyniku fermentacji przez bakterie mezofilne. Maślanka naturalna w 100 g zawiera ok. 37 kcal oraz 3,4 g białka. Jest dobrym źródłem wapnia (ok. 110 mg/ 100 g), fosforu (ok. 80 mg/ 100 g) i potasu (ok. 80 mg/ 100 g). Mleko acidofilne – mleczny napój fermentowany, najmniej popularny w Polsce. Produkt powstały w wyniku fermentacji mleka z udziałem Lactobacillus acidophilus, charakteryzujący się krótkim okresem przydatności do spożycia. Jego wartość energetyczna wynosi ok. 45 kcal/ 100 g. Zawiera ok. 3,5 g białka/ 100 g. Tak jak pozostałe mleczne napoje fermentowane, jest dobrym źródłem wapnia, fosforu i potasu, a także korzystnej mikroflory. Dlaczego warto spożywać mleczne produkty fermentowane? Są powszechnie tolerowane, nawet przez osoby, które nie tolerują laktozy, ze względu na rozkład tego dwucukru w procesie fermentacji. Probiotyki zawarte w tych produktach hamują wzrost patogenów, pomagają eliminować toksyny z organizmu, obniżają wchłanianie cholesterolu dostarczonego z pokarmem, stymulują układ immunologiczny, uczestniczą w syntezie witaminy K oraz witamin z grupy B w świetle jelita i zmniejszają ryzyko wystąpienia biegunek podróżnych. Fermentacja powoduje wzrost strawności białek mleka poprzez zwiększenie liczby wolnych aminokwasów. Są bogatym źródłem wapnia, fosforu, potasu, witaminy D, a także witamin z grupy B. Kwas mlekowy powstający w wyniku fermentacji wpływa korzystnie na procesy trawienne, przyspiesza perystaltykę jelit oraz wzmaga wydzielanie śliny i żółci. Poprzez wpływ na mikroflorę jelitową mają właściwości immunostymulujące, czyli wzmacniające odporność organizmu. Zawierają korzystny stosunek wapnia do fosforu. Ich regularne spożycie zapobiega powstawaniu osteoporozy. Regularne spożywanie mlecznych produktów fermentowanych zwalcza zaparcia i biegunki, reguluje pracę jelit, pomaga w stanach zapalnych jelit i żołądka oraz w niestrawności. Mleczne napoje fermentowane mogą stanowić podstawę posiłków lub być ich uzupełnieniem. Najlepiej wybierać te naturalne, czyli bez dodatku cukru czy syropu glukozowo-fruktozowego. Warto zwrócić uwagę na prosty skład i na to, czy na etykiecie danego produktu wyszczególnione są szczepy bakteryjne. Mleczne produkty fermentowane doskonale sprawdzą się także w diecie dzieci czy osób starszych. Koktajle na ich bazie z dodatkiem owoców stanowią świetny posiłek potreningowy w diecie osób aktywnych fizycznie. Źródła: Mojka K., Charakterystyka mlecznych napojów fermentowanych, Probl Hig Epidemiol 2013, 94(4): 722-729. Cieślowska B., Cieślowska P., Superfoods czyli żywność o wysokiej wartości odżywczej, Wydawnictwo SBM, 2016. Nadolna I, Kunachowicz K. Napoje mleczne fermentowane i ich znaczenie prozdrowotne. Prz Mlecz 2002, 07: 289-292. Libudzisz Z. Probiotyki i prebiotyki w fermentowanych napojach mlecznych. Pediatr Współcz Gastroenterol Hepatol Żyw Dziecka 2002, 4(1): 19-25. Kunachowicz H, Nadolna I, Przygoda B i wsp. Tabele składu i wartości odżywczej żywności. IŻŻ, PZWL, Warszawa 1998. Jarosz M., Normy żywienia dla populacji Polski, Instytut Żywności i Żywienia, 2017. Odpowiedzi na pytania naszych czytelników Czy warto jeść pistacje? Pistacje to popularny rodzaj orzechów drzewnych, który jest wyjątkowo bogaty w wiele wartościowych składników odżywczych, takich jak białka, aminokwasy, jedno-… Zobacz więcej Czy warto jeść śledzie? Śledź jest niewątpliwie jednym z najczęściej spożywanych w Polsce gatunków ryb morskich. Mięso śledzia zawiera wysokiej jakości łatwo przyswajalne białko oraz dużą ilość niezwykle… Zobacz więcej Czytaj także 22 kwietnia 2021 ● mgr Beata Ossowska 16 lutego 2022 ● mgr Anna Dulska 29 czerwca 2021 ● mgr Ewelina Pietrzak 09 listopada 2020 ● mgr Beata Ossowska 29 czerwca 2021 ● mgr Ewelina Pietrzak Potrzebujesz darmowej porady?
Śledzie z dodatkiem tłoczonego na zimno oleju lnianego to tradycyjne i bardzo smaczne danie danie, które pełne jest kwasów omega-3 i innych dobroczynnych sub
Rolmopsy, koreczki, wędzone, smażone, w oleju, w zalewie, na słodko, na kwaśno, w śmietanie, z cebulą, z miodem, w sałatce… Śledzie można przygotować na mnóstwo sposobów. Ryba ta często króluje na naszym stole podczas świąt i niektórzy zajadają się nią z apetytem, inni z kolei patrzą na nią z obrzydzeniem. Śledziom trzeba przyznać jedno – ich smak jest z pewnością specyficzny i jedni go kochają, a drudzy omijają szerokim łukiem. Warto jednak przemycić je do swojej diety, ponieważ mają wiele właściwości zdrowotnych, a ich cena w porównaniu z innymi rybami jest naprawdę niewielka. Ciekawostka W Szwecji popularne i chętnie zjadane są… śledzie kiszone. Jak można się domyślić, sfermentowany śledź w zalewie nie pachnie dobrze, dlatego też dla wielu ludzi jest nie do przyjęcia. Szwedzki przysmak odnaleźć można pod nazwą surströmming. Niezależnie od tego, czy za nimi przepadamy, czy nie, śledzie są zdrowe. Ich spożywanie może bardzo dobrze wpłynąć na nasze samopoczucie, a nawet wygląd. Dlatego też wzbogacenie swojej diety o tę rybę będzie dobrym krokiem dla każdego, kto ceni sobie zdrowe odżywianie. Jeżeli nie jesteśmy przekonani do specyficznego smaku – przemyćmy ją np. w sałatce, gdzie może być praktycznie niewyczuwalna. Sałatka ze śledziem Smaczna sałatka ze śledziem i ananasem jest łatwa w przygotowaniu. Potrzebny nam będzie por, kukurydza, ananas i oczywiście śledź. Składniki należy pokroić według uznania (np. w paseczki), wrzucić do miski, przyprawić solą i pieprzem, a na koniec dodać jogurt naturalny z odrobiną majonezu. Po kilku godzinach w lodówce sałatka jest gotowa do zjedzenia. Co śledź ma w środku? Śledź jest źródłem wielu witamin (B12, A, D, E), żelaza, jodu czy cynku. Poza tym zawiera kwasy omega-3. Pomagają one przeciwdziałać zakrzepom krwi i nowotworom. Poprawiają pamięć, przyśpieszają krążenie krwi, redukują zmęczenie i depresyjny nastrój, a dodatkowo poprawiają kondycję skóry, zapobiegają bowiem jej nadmiernemu wysuszeniu. Ryby te pomagają w regulacji nadciśnienia, dbają również o poziom naszego cholesterolu (podwyższają dobry i zmniejszają zły cholesterol), a prócz tego dzięki nim mamy mniej komórek tłuszczowych. Warto również dodać, że śledzie to ryby, których zanieczyszczenie metalami ciężkimi jest niewielkie w porównaniu na przykład z tuńczykiem. Co za tym idzie, śledź będzie idealną potrawą dla ludzi, którzy się odchudzają. Choć to ryba tłusta, tak naprawdę nie ma wielu kalorii, a w dodatku dzięki jej spożywaniu przemiana materii jest szybsza, podobnie jak proces spalania tłuszczu. Śledzie – jak je przygotować, by były najzdrowsze? Najczęściej w sklepach dostępne są śledzie solone. Aby zmniejszyć ilość niezdrowej soli, warto je długo moczyć w wodzie. Najlepszą opcją jest pieczenie i gotowanie takiej ryby, jednak warto po prostu spożywać go w takiej formie, jaka smakuje nam najbardziej. Opcji jest tak dużo, że z pewnością każdy odnajdzie tę odpowiednią dla siebie.
Udostępnij. Tym prostym przepisem, w którym kluczem są idealne składniki i kilka kulinarnych trików, podzieliła się z "Faktem" Agata Młynarska. Niby to zwykły śledź w śmietanie
Wiosną i latem obrastają dzikie pola, pastwiska, przydrożne pasy zieleni, podwórka i ogrody. Następnym razem, gdy będziesz przechodzić obok mlecza czyli poprawnie nazywanego mniszkiem lekarskim, koniecznie urwij kilka okazów i zabierz je do domu. Nie ma tańszego sposobu na dolegliwości wątrobowe lub nerkowe. Sprawdź działanie tego pospolitego polskiego chwastu i zakochaj się w jego właściwościach!Mlecz polny, mlecz zwyczajny, mniszek lekarski to nie to samo!Bardzo istotne jest podkreślenie, iż nazewnictwo mlecza jest nieformalne i tym samym nie pomaga w rozróżnieniu dwóch różnych odmian z rodziny astrowatych. Mlecz polny, zwany zwyczajnym (Sonchus arvensis L.) to roślina trująca poprzez zawartość alkaloidów, natomiast mniszek pospolity o innej nazwie mniszka lekarskiego (Taraxacum officinale) jest w pełni jadalny i o jego niesamowitych właściwościach warto lekarski na wątrobę, nerki i żołądekZa spożywanie naparu z tej rośliny podziękuje ci szczególnie twoja wątroba, albowiem mniszek przyspiesza jej proces regeneracji. Podnosi również ilość wydzielanych soków trawiennych, niezbędnych przy każdym posiłku. Dzięki nim trawienie zostaje przyspieszone. Ulepsza funkcjonowanie układu pokarmowego, a to za sprawą zawartej w liściach mniszka inulinie. Inulina jest prebiotykiem stymulującym rozrost prawidłowej flory bakteryjnej tegoż układu. Wyleczy stany zapalne nerek i kłębuszków nerkowych. Działanie moczopędne pozwala pozbyć się na przykład nadmiaru potasu, ale tym samym nie naraża organizm na jego niedobór czy nie skutkuje w anemii. Wręcz przeciwnie. Mniszek wspomaga organizm w walce z nią. Sam posiada w swoim składzie witaminy A, C i B, więc zdrowo oczyszcza oraz odtruwa organizm z zalegających lekarski na przeziębienia i chorobyKiedy doskwiera osłabienie chorobą sezonową lub zwykłe przeziębienie, gorący napój z mlecza postawi na nogi. Jego kwiaty są bogate w interferon zwalczający bakterie i wirusy. Można także pokusić się o wytworzenie smacznego i słodkiego syropu, który ma właściwości przeciwgorączkowe. Mniszek pospolity dla diabetykówTen powszechny chwast pośrednio wpływa na trzustkę, dzięki czemu normalizuje proces wydzielania insuliny. Zmniejsza poziom glukozy i reguluje cukier we krwi. Poleca się go w stosowaniu szczególnie osobom chorym na wczesne stadia walce z nowotworemŚwiat nie raz obiegł fascynujący news o właściwościach przeciwnowotworowych z zastosowaniem mniszka lekarskiego. Kanadyjskie badania naukowe wykazały, iż ta niepozorna roślina niszczy chore na raka komórki, pozostawiając te zdrowe całkowicie nietknięte. Tym samym wykazano, że mlecz koncentruje się wyłącznie na źródle choroby, nie narażając na problemy w funkcjonowaniu i skutków ubocznych całego organizmu, do czego dochodzi przy stosowaniu chemioterapii. Ponadto zawarte w mleczu garbniki działające bakteriobójczo uznawane są za potencjalną ochronę przed nierozwiniętymi jeszcze stadiami nowotworowymi. Wyciąg z korzenia zwalcza komórki rakowe krwi, dlatego tak często używany jest przez lekarzy w czasie terapii skóryOprócz zwalczania kurzajek i brodawek, mlecz stosuje się, jako środek przyśpieszający gojenia uszkodzeń skóry. Oprócz tego walczy z liszajem, swędzącą skórą, a także zmianami ropnymi na zastosowaniaMówi się o zastosowaniu mnieszka w walce z nadwagą, a także zaburzeniami miesiączkowania i jajeczkowania. Dla osób cierpiących na bóle reumatyczne, stany zapalne stawów i kości poleca się jego jest… jadalny!Nie wiadomo dlaczego w Polsce nie jest na tyle popularny, aby wykorzystywać go w kuchni. Renoma chwastu i wroga ogrodników jednak przeważa w polskiej mentalności, a szkoda. Mniszek jest rośliną nie tylko jadalną, ale bardzo smaczną i dodawaną do wielu sałatek w całej Europie i na świecie. Wszelkiego rodzaju napary, odwary, wina i soki powinny znaleźć się na domowych półkach w celach profilaktycznych i nie moda na domowej roboty medyczne specyfiki, więc mniszek lekarski na pewno musi znaleźć się na liście środków wspomagających prawidłowe funkcjonowanie organów wewnętrznych oraz doskonały wygląd zewnętrzny. Nie kosztuje ani grosza, a ich liczba jest nieograniczona. Nie zapominajmy o rzetelnym odróżnieniu mniszka od innych podobnych roślin. Jeżeli nie chcemy narazić się na zatrucie mleczem zwyczajnym możemy zaopatrzyć się w tę roślinę poprzez Internet. Sprzedawany jest na przykład w formie kapsułek, ale także wysuszonych korzeni, liści i kwiatów.
Miód zawiera pewną ilość minerałów, witamin, kwasów organicznych, wosków i innych cząstek. Wszystkie działają oczywiście prozdrowotnie i warto mieć je w jadłospisie. Miód to jednak w większości po prostu proste cukry: glukoza, fruktoza, maltoza i inne, wymieszane w różnych proporcjach.
Śledzie powinny jeść osoby cierpiące na choroby układu krążenia i niedokrwistość. Zawierają cenne składniki, które działają przeciwmiażdżycowo. Trudno znaleźć inną rybę o tak cennych właściwościach odżywczych. Dlatego warto ją wprowadzić do jadłospisu, nie tylko w Ostatki i Wielki Post. Prawdziwym skarbem śledzi są nienasycone kwasy tłuszczowe z grupy omega-3. Cenne tłuszcze Już 50 g śledzi zaspokoi dzienne zapotrzebowanie organizmu na cenne tłuszcze, przyczyniające się do obniżenia ciśnienia oraz poziomu złego cholesterolu LDL – jednego z głównych sprawców chorób układu krążenia, np. miażdżycy, zawału czy udaru omega-3 przyspieszają też procesy metaboliczne i pomagają wątrobie uporać się z toksynami. Zapewniają prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego, a także świetnie wpływają na nastrój, zwiększając poziom serotoniny. Jak wykazały badania naukowe potrafią bardzo skutecznie łagodzić dolegliwości związane ze stanami regularnemu jedzeniu śledzi wspieramy również skórę (kwasy omega-3 przyspieszają jej regenerację i odbudowują płaszcz lipidowy) oraz wzrok (tłuszcze nienasycone wpływają na lepsze ukrwienie nerwu wzrokowego i znacząco zmniejszają ryzyko zwyrodnienia plamki żółtej). – Śledzie są również bogatym źródłem witamin. W 100 gramach śledzia witaminy D jest osiem razy więcej niż w szklance mleka – mówi prof. dr hab. inż Władysław Migdał z Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. – Jest w nich też sporo witaminy B6, B12, żelaza, cynku, miedzi, fosforu i jodu. >>>Niedobór witaminy D − kiedy ją suplementować i w jakich ilościachDietetyczne białko Mięso śledzi jest źródłem cennych składników. Między innymi pełnowartościowego i łatwo przyswajalnego białka, które zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy, w stosunku zbliżonym do tego, jaki najbardziej odpowiada zapotrzebowaniu człowieka. Zawiera lizynę, niezbędną mięśniom i kościom, poprawiającą koncentrację umysłową, uczestniczącą w produkcji hormonów, przeciwciał i enzymów, a także łagodzącą objawy infekcji. >>>Naturalne sposoby na grypę i przeziębienie Wśród śledziowych aminokwasów nie brakuje również metioniny (pomaga w odtruwaniu organizmu i oczyszczaniu go ze szkodliwych toksyn) oraz cysteiny – jej niedobór przejawia się np. rozdwajaniem końcówek włosów czy łamliwością paznokci. Mięso śledzi jest togate w cenne mikroelementy, na przykład potas – istotny składnik elektrolitów transportujących składniki odżywcze do wnętrza komórek i pomagających w pozbyciu się zbędnych produktów przemiany materii. Odpowiednia dawka potasu reguluje napięcie mięśniowe, ciśnienie krwi, pracę nerek i rytm serca. Dotleniając mózg, poprawia koncentrację oraz procesy myślowe. Pierwiastek pobudza wydzielanie insuliny, uczestniczy w spalaniu węglowodanów i białek. Potas ułatwia usuwanie z organizmu nadmiaru wody, a kwasy tłuszczowe przyspieszają przemianę materii. Śledź zawiera również cynk i miedź. Pierwszy z pierwiastków odpowiada za równowagę kwasowo-zasadową organizmu oraz poprawia funkcjonowanie mózgu. Cynk uczestniczy w produkcji tzw. prostaglandyn, grupy hormonów, które odpowiadają za regulację ciśnienia krwi oraz prawidłowy rytm serca. Natomiast miedź ma działanie przeciwbakteryjne. Śledzie na depresję Pracę mózgu wspiera również fosfor, którego śledzie są świetnym źródłem. Podobnie jak selenu, stymulującego system odpornościowy i chroniącego komórki przed szkodliwym działaniem wolnych rodników, przyspieszających proces starzenia organizmu i zwiększających ryzyko chorób serca czy nowotworów. Ryby te zwiększając poziom serotoniny, działają przeciw depresyjnie, wzmacniają pamięć i koncentrację. U dzieci wpływają na rozwój umysłowy, u starszych opóźniają demencję. Uwaga na śledzie marynowane Jedzenia śledzi powinni unikać przyjmujący niektóre leki na depresję i nadciśnienie. Zawartość histaminy i tyraminy (pochodna psychoaktywnego związku przenoszącego informacje między komórkami), szkodzi osobom, które mają skłonności do migrenowych bólów głowy. Wysoki poziom tyraminy, może też spowodować niebezpieczny skok ciśnienia zawartość sodu zatrzymuje wodę w organizmie. Może również powodować niestrawność, podrażnić błonę śluzową oraz zwiększyć wydzielanie soków trawiennych. Śledź może uczulać Śledź może uczulać. Alergie pokarmowe w tym przypadku najczęściej odpowiedzialne są białka zawarte w rybim mięsie. Reakcja alergiczna może pojawiać się u osób, które wcześniej nie miały żadnych oznak uczulenia. Śledź ma zdolność wyrzucania histaminy, która osadza się w jego ciele. Ten związek chemiczny bardzo często występuje w mięsie i nie tylko rybim. Choć histamina naturalnie produkowana jest przez organizm człowieka, to zawarta w pożywieniu nie ulega rozkładowi, a jej nadmiar może prowadzić do zatruć i reakcji alergicznych. Tego typu alergia wymaga całkowitego usunięcia go z diety. Śledź na talerzu Najzdrowszy jest śledź świeży. Jednak dużo popularniejszą i powszechnie dostępną formą są solone płaty śledziowe. Aby pozbyć się nadmiaru soli należy moczyć rybę w wodzie lub mleku przez dobrę parę godzin. Warto wiedzieć, czym jest wszechobecny „matias”. Otóż mianem tym określa się osobniki młodociane śledzia, które nie osiągnęły jeszcze dojrzałości płciowej. Mięso matiasa jest smaczniejsze, delikatniejsze. Spotkać je można jedynie w maju i czerwcu, ale nie w powszechnej sprzedaży. Nazwa jednak brzmi dobrze, kojarzy się z produktem luksusowym i deficytowym. Stąd na sklepowych półkach produkty, których opakowania kuszą marketingowym sloganem „a’la matias”. Jako świadomi konsumenci powinniśmy wiedzieć, że z prawdziwym matiasem ma to niewiele wspólnego. Choć wspomniana nazwa może być myląca, nie powinna nas w żaden sposób zniechęcać. Śledź jest śledziem, a bogactwo jego prozdrowotnych składników niezaprzeczalne. Przyrządzić można go na wiele sposobów. Przepis na śledziową sałatkę Składniki: 1/2 kg śledzi a’la matias, 1 cebula, 1 słoik marynowanych pieczarek, 3-4 ogórki kiszone, 3-4 ogórki konserwowe, 2 duże marchewki, 4 łyżki majonezu, opakowanie śmietany. Płaty śledziowe moczymy w zimnej wodzie przez 6-8 godzin. Jeśli brakuje nam czasu, możemy skrócić okres moczenia do 2 godzin, często zmieniając wodę na świeżą. Cebulę siekamy drobno i odstawiamy w miseczce posypując ją solą i czekając, aż puści sok. Sok wylewamy. Większe pieczarki kroimy na 4 cząstki, mniejsze na pół. Marchewkę gotujemy w wodzie z 2 łyżkami cukru, po ostudzeniu kroimy w duże kawałki. Podobnie z ogórkami – kawałki mają być dość duże. Tak przygotowane składniki łączymy ze sobą, doprawiając majonezem, śmietaną, pieprzem i ewentualnie solą (uwaga - śledzie są bardzo słone i sól najczęściej nie jest potrzebna). Sałatka najlepiej smakuje po schłodzeniu i „przegryzieniu”, dlatego warto schować ją w słoiki i serwować dopiero następnego dnia. Warto wiedzieć:Śledź to jedna z popularniejszych ryb morskich. Występuje niemal w każdym oceanie i morzu na świecie. Jej długość waha się między 30 a 45 centymetrów. Niektóre żyją 20-25 lat.
kgizF9U. 273mv2vdgk.pages.dev/109273mv2vdgk.pages.dev/195273mv2vdgk.pages.dev/256273mv2vdgk.pages.dev/206273mv2vdgk.pages.dev/108273mv2vdgk.pages.dev/206273mv2vdgk.pages.dev/314273mv2vdgk.pages.dev/377273mv2vdgk.pages.dev/279
czy mlecz ze śledzia jest zdrowy
